De opzwepende (retro)cumbia van de Belgisch-Colombiaanse groep Maguaré op het Festival d' Art in Hoei (zie concertverslag) haalde in 2012 een ereplaats in mijn eindejaarsoverzicht. Centraal staat de Colombiaanse zangeres en podiumpersoonlijkheid Paola Marquez. Verder bestaat het elftal uit drie traditionele percussionisten uit Colombia en Chili, een basgitarist en een magnifieke 5-koppige blazerssectie. Jonas De Rave (accordeon & toetsen) kennen we ook van zijn eigen ensemble Maggid. Op woensdag 27 maart trokken we naar De Centrale (Gent) voor een try-out met voorproefjes uit hun debuutalbum Cumbia Insomnia. We genoten van een explosieve sound, Paola’s wendbare stem en energieke uitstraling, de ongelooflijk geoliede blazerssectie, het fijne accordeonspel en …. verrassend avontuurlijke nieuwe composities zoals het met afrobeatinvloeden doorspekte 'La Limitacion', het zwoele 'Fanny G' en 'Optimismo Infernal' (inclusief rap van Paola).
Dit is nu allemaal te beluisteren op de cd Cumbia Insomnia (uitgegeven bij Zephyrus). De schijf bevat een verkwikkend staalkaartje van alles waar Maguaré voor staat. Ze pakken uit met maar liefst acht eigen nummers, waarvan de swingende titelsong en 'El Fremdeling' als vintage sixties 'Discos Fuentes' cumbia klinken. Regelmatig is het snoepen van breed uitwaaierende, inventieve blazerpartijen, bijvoorbeeld tijdens La Luxemburguesa en het al vermelde 'Fanny G', waarin de jazzy vocalen van Paola op hun sensueelst naar boven komen. Ook het bekende Mi Cumbia krijgt dankzij het ingehouden ritme een extra prikkelende uitvoering mee en in het al even opwindende 'Optimismo Infernal' zet Paola een pittige scatty rap neer in retrojazzstijl. Het instrumentale 'Cumbia de Blankenberge' laat de groepssound even transformeren tot die van een feestelijke brassband, terwijl ze met het door percussie voortgestuwde 'Noche Ausente' de traditionele toer opgaan à la Toto La Momposina. Enkele kleppers uit hun liverepertoire mochten vanzelfsprekend niet ontbreken, zoals de heerlijke cumbia-vallenato klassieker 'Ritmo de Juvendad' en het heftig springerige 'Lupita'.
Dat Maguaré een Belgische groep is, staat buiten kijf! De cd sluit af met een cumbiapastiche van Dominique, waarmee Soeur Sourire zaliger in 1964 een wereldhit scoorde. Een plezant eerbetoon, maar toch niet meer dan een knipoog. Veel spannender gaat het eraan toe tijdens Jungle Fever, in 1972 een culthit van de eveneens Belgische Chakachas. Paola kreunt en steunt dat het een lieve lust is, maar de hitsige trombone zorgt voor de onweerstaanbare finishing touch!
Voor de glasheldere productie deed Maguaré een beroep op Mario Galeano (Frente Cumbiero, Ondatropica) en Eblis Alvarez (Meridian Brothers). Maguaré levert een ijzersterk visitekaartje af en bewijst eens te meer dat hun cumbia niet onderdoet voor de beste internationale voorbeelden!
Maar eigenlijk moet je Maguaré live meemaken! Van 14 tot 18 augustus spelen ze dagelijks op diverse locaties in het kader van De Zomer van Antwerpen (Muziek in de wijk). Op 23 augustus staan ze op het Leuvense Colora Festival en op 25 augustus volgt Polé Polé Beach in Oostende. Raadpleeg hun agenda voor meer concerten!
http://www.maguare.be/
http://www.zephyrusvzw.be/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten